Vlad Tepes - O Δράκουλας (I)

της Μαράτας Δ., θυγατρός της Composition Doll

Αλήθεια, και ποιος δεν ξέρει σήμερα τον Κόμη Dracula, το θρυλικότερο βαμπίρ όλων των εποχών, που έδρασε το μεσαίωνα στην περιοχή της Τρανσυλβανίας και ζει μέχρι τις μέρες μας πίνοντας αίμα θνητών για να κρατήσει τη ζωή και τα νιάτα του, τρομοκρατώντας τον κόσμο της εποχής ακόμα και με το άκουσμα του ονόματός του; Ακόμα και σήμερα, πολλοί άνθρωποι αισθάνονται δέος και τρόμο στο άκουσμα του ονόματος του Κόμη Dracula. Για να λέμε τα πράγματα με τ' όνομά τους, το βαμπίρ Dracula με τις υπερφυσικές δυνάμεις και τους μακριούς και μυτερούς κυνόδοντες, που είχε απομυζήσει το αίμα πολλών ανθρώπων, δεν υπήρξε ποτέ. Ο Βλάντ Τσέπες πέρασε στον θρύλο σαν ένα υπερφυσικό πλάσμα, ένα τέρας των δασωμένων Καρπαθίων, ένας βρυκόλακας που εξακολουθεί να ζει μέχρι και σήμερα τρεφόμενο με ανθρώπινο αίμα. Τον 14ο αιώνα μ.Χ, η Ρουμανία ήταν χωρισμένη σε τρία ψευδοκράτη. Τη Γαλάχια, τη Τρανσυλβανία και τη Μολδαβία. Οι προφήτες μιλούσαν για κάποιον ο οποίος θα ένωνε τη Ρουμανία ξανά, θα ήταν ειρηνικός και φιλεύσπλαχνος, και ότι αυτός ο κάποιος θα ήταν ή ο Μεσσίας ή ο Αντίχριστος. Κάποιοι είπαν ότι όταν γεννήθηκε, η Παναγία δάκρυσε αίμα...


Η άνοδος

Ο Βλαντ Τσέπες (Νοέμβριος ή Δεκέμβριος 1431 – Δεκέμβριος 1476) {ή Βλαντ ο Παλουκωτής (Kaziglu Bey, δηλ. "Ο Παλουκωτής Πρίγκιπας"), ή Ανασκωλοπιστής (Impaler) ή Βλαντ Ντρακούλ ή Κόμης Δράκουλας } γεννήθηκε στη Sighişoara στο φρούριο του στη Ρουμανία, κοντά στα Καρπάθια. Η γενέτειρά του είναι γνωστή και με το όνομα Schassburg από την εποχή της Αυστρουγγρικής κυριαρχίας. Καταγόταν από τον ευγενή οίκο του Bessarab, θεμελιωτή του Βλαχικού κράτους. Ηταν γιός του προηγούμενου βοεβόδα Βλαντ Β΄ (Vlad II) και της πριγκήπισας Σνεάζνα αν και Ακούγονται φήμες ότι η μητέρα ήταν μια τσιγγάνα, η οποία τύχαινε να είναι και μάγισσα. Το 1421 μ.Χ γεννήθηκε ο μεγαλύτερος αδερφός του Vlad, Mircea. Το 1433 μ.Χ o Vlad III έμεινε ορφανός από τη πλευρά της μητέρας του. Λίγα χρόνια αργότερα, το 1435 μ.Χ, ο πατέρας του γέννησε τον Radu the Handsome.

Η πολεμική του δράση επεκτάθηκε και κατά των Ούγγρων στην Τρανσυλβανία, παλιά Ρωμαϊκή επαρχία στα βόρεια της Βλαχίας, το όνομα της οποίας σημαίνει χώρα πέρα από το δάσος, των Μολδαβών της Βεσσαραβίας και αργότερα των Οθωμανών. Αντίπαλοί του ήσαν ο Οθωμανός Σουλτάνος Μουράτ ΙΙ (1421-1451), στην συνέχεια ο Σουλτάνος Μεχμέτ ο Πορθητής (1451-1481) αλλά και ο Ούγγρος ηγεμόνας Janos Hunyadi. Κατά τα χρόνια αυτά λέγεται ότι διέπραξε πολλές αγριότητες, ξεχώρισε για τις στρατιωτικές εκστρατείες του ενάντια στους Τούρκους και έμεινε στην ιστορία επειδή ήταν ένας μαζικός δολοφόνος του οποίου η αγαπημένη μορφή δολοφονίας ήταν το παλούκωμα των αντιπάλων του. Πολύ περισσοτερα ήταν τα αθώα θύματά του ανάμεσα στον γηγενή πληθυσμό της Βλαχίας και Τρανσυλβανίας. Διαβόητη υπήρξε η βαρβαρότητα που επέδειξε εναντίον των Γερμανών εποίκων της Τρανσυλβανίας.Τον καιρό εκείνο, ο πατέρας του, ηγεμόνας της Βλαχίας , ήταν στρατιωτικός διοικητής της Τρανσυλβανίας, και ένα χρόνο πιο πριν Το 1431 μ.χ, είχε εισαχθεί στο Τάγμα του Δράκου, κάτι παρόμοιο με το Τάγμα των Τευτόνων Ιπποτών. Ο Τσέπες κληρονόμησε τον τίτλο του Τάγματος του Δράκου που παραχωρήθηκε στον πατέρα του από τον βασιλέα της Αγίας Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας Σιγκισμούνδο. (Λουξεμβούργο) Το 1446 μ.Χ o Vlad III εντάχθηκε στο τάγμα των Δράκου. Η ένταξη έγινε από τον ίδιο του τον πατέρα, δίνοντάς του ένα δαχτυλίδι με το έμβλημα του Δράκου πάνω του.

Το 1442 οι Οθωμανοί εισέβαλαν στην Βλαχία και επέβαλαν καθεστώς ημιαυτονομίας. Δεν μπόρεσαν ποτέ να κατακτήσουν την μυστηριώδη αυτή χώρα στην οποία διαπράχθηκαν οι πιό φριχτές θηριωδίες της ανθρώπινης ιστορίας. το 1442 ο Σουλτάνος Μεχμέντ ζητούσε σαν φόρο από τη Ρουμανία 10.000 Δουκάτα και 500 νεαρά αγόρια. Ο πατέρας του Vlad III, εξαγριώθηκε και κάλεσε συνάντηση με τους ευγενείς για να ταχθούν ενάντια του Σουλτάνου. Όσο ο πατέρας του έλειπε, οι Τούρκοι απήγαγαν τον Vlad III σε ηλικία 11 ετών και τον αδερφό του Ραντού, και τους οδήγησαν στο στρατόπεδό τους, έξω από τη Ρουμανία και κρατήθηκαν στην Τουρκία από τον σουλτάνο Murad τον 2ο, σαν όμηροι προκειμένου ο πατέρας του αφεθεί ελεύθερος αφού ήταν φυλακισμένος, έπειτα από μια αποτυχημένη εκστρατεία του στην Καλλίπολη. (κατά μια άλλη δόθηκαν από τον πατέρα τους στους Τούρκους ως εχέγγυο ειρήνης και υποταγής) Φημολογείται ότι στην διάρκεια της ομηρίας τους στην πόλη Εγκριγκόζ της Ανατολίας, ο Radu βιάσθηκε επανειλημένα από τον Σουλτάνο ενώ Λέγεται πως ο Βλάντ περνούσε την ώρα του παλουκώνοντας ποντίκια και πουλιά. Κατά τη διάρκεια της ομηρίας του έμαθε την τουρκική γλώσσα και απέκτησε εξαιρετική στρατιωτική εκπαίδευση.

Ο Dracula κρατήθηκε στην Τουρκία μέχρι το 1447 οπότε και Οι Τούρκοι τον ελευθέρωσαν ύστερα από πολλά βασανιστήρια, με προμήθειες και ένα άλογο για να επιστρέψει στη Ρουμανία. Για τον αδερφό του δεν γνώριζε τίποτα, παρά μόνο ότι ήταν ζωντανός. Τελικά έμεινε εκεί μέχρι το 1467. Όπως τον ενημέρωσαν στο διάστημα που κρατήθηκαν αιχμάλωτοι (9 χρόνια), ο πατέρας τους δολοφονήθηκε από τον Vladislav τον 2ο. Φήμες έλεγαν ότι τον σκότωσαν οι ευγενείς. Ο πατέρας του εκτελέσθηκε από τους Ούγγρους γεγονός που γιγάντωσε το μίσος του Dracula εναντίον κάθε αλλόδοξου. Η αγριότητα και το θάρρος του Vlad III, γαλουχήθηκε από την αιχμαλωσία και τον θάνατο του πατέρα του. Τα ταραγμένα παιδικά χρόνια διαμόρφωσαν έναν υπερδιεστραμμένο χαρακτήρα που όμοιός του δεν καταγράφηκε στα παγκόσμια χρονικά. Ενας πρωτόγονος Μακιαβελισμός σημάδεψε την ιστορική του πορεία στα χρόνια που ακολούθησαν. Μιά πορεία βαμμένη στο αίμα χιλιάδων αθώων. Επονομάσθηκε Δράκουλας και το όνομά του έμελλε να γίνει συνώνυμο του τρόμου. Έμβλημά του υπήρξε ο Δράκος κρεμασμένος από ένα σταυρό. Το βιογραφικό του αποτελεί ιστορία τρόμου που όμοιά της δεν γράφηκε ποτέ. Η ιστορία τον κατέγραψε ως τυραννικό δυνάστη και διεστραμμένο σαδιστή που ηδονιζόταν βλέποντας τα θύματά του να πεθαίνουν με φρικιαστικό τρόπο.

Ενώ οι Τούρκοι πίστευαν ότι θα πάει απευθείας στην πατρίδα του, εκείνος σταμάτησε πρώτα στην Ουγγαρία για να ζητήσει βοήθεια από τον τότε ηγεμόνας Janos Hunyadi. Του εξήγησε ότι θέλει να ενώσει την Ρουμανία και του ζήτησε χρήματα και όπλα. Εκείνος δεν αρνήθηκε. Στο παλάτι παράλληλα γνώρισε και τη γυναίκα που τον συνόδεψε στην υπόλοιπη του ζωή, Λύντια, κόρη του Ρουμάνου ευγενή Άρον. Πρίν γυρίσει στη Ρουμανία φρόντισε να την παντρευτεί.

Το 1456 μ.Χ έφτασε στην Ρουμανία όπου και τη βρήκε μέσα στην αναρχία. Τον θρόνο κατείχε ο Πρίγκιπας Καρλ ο οποίος ευθυνόταν για όλη τη μιζέρια που επικρατούσε στη χώρα του. Ο Vlad πήρε πίσω τον θρόνο του σκοτώνοντας τον Καρλ. Έπειτα από πολλές περιπέτειες και συμμαχίες πότε με τον σουλτάνο και πότε με τον Τρανσυλβανό πολέμαρχο Ιωάννη Ουνυάδη, ο Βλαντ Τσέπες, με την βοήθεια του Μουράτ Β' και των τρανσυλβανικών στρατευμάτων, τον Αύγουστο του 1456, ανέλαβε την ηγεσία της χώρας του.Υποσχέθηκε στον λαό του αφοσίωση, πίστη και ότι θα έδιωχνε τους Τούρκους και τους προδότες.

Ιδιαίτερη έμφαση έδωσε ο Τσέπες στην οργάνωση του στρατού του δημιουργώντας μόνιμο στρατό, ενάντια στην μέχρι τότε τακτική, όπου ο στρατός κινητοποιούνταν με την εμφάνιση μικρού ή μεγάλου κινδύνου και επέφερε αλλαγές στον διοικητικό μηχανισμό υιοθετώντας απολυταρχικό συγκεντρωτικό σύστημα. Πρώτα απ' όλα όμως συγκρότησε μια αξιόμαχη και αχώριστη από αυτόν σωματοφυλακή, στρατολογώντας επίλεκτους μισθοφόρους, σώμα που όμως ήταν ολιγάριθμο λόγω έλλειψης πόρων. Οι κύριες δυνάμεις του στρατού απαρτίζονταν, όπως και τα προηγούμενα χρόνια, από τους "υπηρέτες". Η αμοιβή για τις υπηρεσίες τους συνίστατο κυρίως σε δωρεές αγροκτημάτων. Όσοι επεδείκνυαν εξαιρετική ανδρεία εντάσσονταν στο τιμητικό "Σώμα των Γενναίων". Φημολογείται πως έπειτα από κάθε μάχη ο Βλαντ εξέταζε προσωπικά τους στρατιώτες του. Όποιον έβλεπε πληγωμένο στο στήθος τον κατέτασσε αμέσως στους "γενναίους", ενώ όσοι ήταν πληγωμένοι στην πλάτη θανατώνονταν επί τόπου με ανασκολοπισμό.

Επιδιώκοντας να αποδυναμώσει του βογιάρους ευγενείς και το ηγεμονικού συμβούλιο της χώρας, ο Βλαντ αντιμετώπισε τους αντιπάλους του με πρωτοφανή αγριότητα. Το 1459 εξολόθρευσε περίπου 20.000 βογιάρους μαζί με τις οικογένειες και τους υπηρέτες τους. Στις κυρώσεις που επέβαλε ήταν ανελέητος και χρησιμοποίησε σε πολύ μεγάλη έκταση τον ανασκολοπισμό, γι' αυτό και τον αποκάλεσαν Τσέπες, δηλαδή, Ανασκολοπιστή. Η βιαιότητα του Βλάντ δεν περιορίστηκε μόνο εναντίον των βογιάρων και όσων προσπάθησαν να τον ανατρέψου. Δεν δίσταζε να επιβάλλει τις ίδιες ποινές και σε χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα ακόμα και για το παραμικρό παράπτωμα. Αποπειράθηκε επίσης να εξαφανίσει από την κοινωνία της Βλαχίας όλους τους ηλικιωμένους, ανάπηρους και άπορους πολίτες, λέγοντας με κυνισμό ότι εξολοθρεύει αυτούς τους ανθρώπους για να μην υπάρχει κανένας φτωχός στη χώρα του, αλλά και για να τους απαλλάξει από τα βάσανά τους! Οι φτωχοί θεωρούντο βάρος για την υπόλοιπη κοινωνία, σαν ομάδα ευπαθής έναντι των επιδημιών και έτσι εξοντώνονταν με διάφορους τρόπους.

Επίσης, Πρωταρχικό μέλημα του ήταν να εξοντώσει τους τοπικούς άρχοντες-Βογιάρους. Το Πάσχα του 1456 Τους κάλεσε στον πύργο του γιά δήθεν διαβουλεύσεις. Την κατάλληλη στιγμή οι φρουροί εφόρμησαν στους προσκεκλημένους και τους έδεσαν χειροπόδαρα. Ακολούθησε η φρικιαστική τελετουργία του ανασκολοπισμού. Καθισμένος στον θρόνο του ο Πρίγκηψ Βλαντ παρακολούθησε ασυγκίνητος το αποτρόπαιο θέαμα. Οι κραυγές των δυστυχισμένων που ένοιωθαν τα σωθικά τους να ξεσκίζονται αντιβούϊζαν στο δάσος παγώνοντας το αίμα των χωρικών, μέχρι που ξεψύχισαν. Σκότωσε όλους τους ευγενείς (εκτός του πεθερού του) πιστεύοντας ότι ήταν οι δολοφόνοι του πατέρα του, αλλά και επειδή ήταν πληγή της χώρας του. Ήταν αυτοί που, λόγω των προνομίων που αποκτούσαν, πρόδιδαν έναν ολόκληρο λαό και τις ηθικές του αξίες.»Παλούκωσε τους γηραιότερους, και τους υπόλοιπους τους έβαλε να παρελάσουν από την πρωτεύουσα ως την πόλη του Poenari. Εκεί όσους επέζησαν, τους έβαλε να του χτίσουν ένα φρούριο στα ερείπια ενός παλιότερου προμαχώνα, που κοιτούσε στον ποταμό Arges. Το φρούριο αυτό είναι σε ερείπια σήμερα, και είναι γνωστό ως το Κάστρο Dracula (άσχετα αν το Κάστρο Bran είναι πιο πολυδιαφημισμένο ως το Κάστρο Dracula, κάτι το οποίο είναι λάθος).

Μέσα στον χρόνο αυτό γέννησε και το μοναδικό του υιό, τον Vlad IV. Την ίδια χρονιά, οι Τούρκοι επετέθησαν στην Ρουμανία και ο Άρον το έσκασε. Ο Vlad συναντήθηκε για πρώτη φορά ύστερα από τόσα χρόνια με τον αδερφό του, ο οποίος τώρα πια ήταν με το μέρος του σουλτάνου Μεχμέντ. Ο Vlad χάρισε τη ζωή στον αδερφό του και τον άφησε ελεύθερο να γυρίσει πίσω με την προειδοποίηση ότι αν το ξαναβρεί μπροστά του, θα τον σκοτώσει για την μεγάλη αυτή προδοσία. Ο Dracula που ήταν Πρίγκιπας της Βλαχίας, στέφθηκε το 1456 στην πόλη Tirgoviste και ανέλαβε το θρόνο της Wallachia. Ο Βλάντ ήταν τώρα απόλυτος δυνάστης της Βλαχίας. Το 1453, λίγο πριν ανέλθει στον θρόνο της Βλαχίας σημειώθηκε ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα της παγκόσμιας ιστορίας: Η άλωση της Κωσταντινούπολης από τους Τούρκους. Bασίλεψε δύο φορές ως βοεβόδας-ηγεμόνας της Βλαχίας στην περίοδο 1456-1462 και 1476. Το ορμητήριό του βρισκόταν σε οχυρωμένους πύργους στις πόλεις Poienari και Sigishoara στα Καρπάθια. Οι Τούρκοι τον ονόμαζαν Καζιγκλού Μπέη. Από το 1460 μ.Χ μέχρι και το 1464 μ.Χ υπήρξαν πάρα πολλές μάχες με τους Τούρκους. O Vlad ήταν πάντοτε ο νικητής.

Το 1464 μ.Χ αυτοκτόνησε η γυναίκα του. ο λόγος είναι ότι πίστεψε στο θάνατο του Vlad, είτε από παραπλανητικό μήνυμα των Τούρκων, είτε επειδή όντως τον νόμιζαν για νεκρό, ενώ δεν ίσχυε.

Ο Ραντού κατάφερε να στρέψει τους ευγενείς εναντίον του και έτσι ο Vlad γύρισε πάλι στην Ουγγαρία, στον βασιλιά Γιάννος. Όμως εκεί τον περίμενε μια δυσάρεστη έκπληξη. Ο Ραντού μαζί με τον Άρον είχαν φτιάξει πλαστά έγγραφα με την υπόσχεση του Vlad στον Ραντού, να κηρύξουν πόλεμο στην Ουγγαρία, τα οποία φρόντισαν να φτάσουν στα χέρια του βασιλιά Γιάννος.Ο βασιλιάς Γιάννος φυλάκισε τον Vlad και πρίγκιπας πλέον της Ρουμανίας έγινε ο Ραντού. Φρόντισε να αποκατασταθούν τα προνόμια των ευγενών και όρισε τον Άρον για σύμβουλο του.Το 1476 μ.Χ ο βασιλιάς Γιάννος ανακάλυψε την απάτη και ελευθέρωσε τον Vlad. Ο Vlad ζήτησε να τον στηρίξει για να κερδίσει πάλι τον θρόνο. Εκείνος του πρότεινε να γίνει καθολικός για να έχει και την εύνοια του Πάπα. Για να γίνει όμως κάτι τέτοιο, θα έπρεπε να παντρευτεί την κόρη του, την Ilona Szigali. O Vlad δέχτηκε. Γύρισε στην Ρουμανία και ενώ κατάλαβε ότι μόνο η Τούρκικη φρουρά βρισκόταν στην Ρουμανία, έδωσε αμέσως μάχη για τον θρόνο του και έστειλε τον Ραντού πίσω στον Σουλτάνο. Την ίδια χρονιά η ορθόδοξη εκκλησία, κατηγόρησε τον Vlad για τον αποχωρισμό του από την ορθόδοξη εκκλησία και για συνομωσία με τον Πάπα και τα φοβερά εγκλήματα που είχε διαπράξει. Η τιμωρία θα ήταν ο αφορισμός του, εκτός εάν απαρνιόταν τον καθολικισμό. Ο Vlad δεν έδωσε και πολύ σημασία. Ένταξε τον υιό του στο τάγμα των Δράκων. Ύστερα από λίγο τελικά η εκκλησία τον αφόρισε. Ένας από τους ιερείς του πρότεινε να συμμαχήσει με τον Ραντού για να μην έχει ανάγκη τον Πάπα και της Ουγγαρίας. Του αποκάλυψε επίσης ότι ο Ραντού δεν βρισκόταν στην Τουρκία αλλά στο μοναστήρι Σνάγκοφ.





Συνεχίζεται